Jump to content

Talk:Tadeusz Klimecki

Page contents not supported in other languages.
From Wikipedia, the free encyclopedia

To be done

[edit]

Translate: 2. More details on Gen.Klimecki bio from http://www.jaslanie.gal.pl/k_slow.html "Klimecki Tadeusz Apolinary (1895 - 1943), generał brygady WP. Urodził się 23 XI 1895 r. w Tarnowie, syn Józefa, radcy sądowego i Ludwiki z Regieców. Po ukończeniu gimnazjum w Jaśle w r. 1913, rozpoczął studia na Wydziale Prawa UJ. W chwili wybuchu wojny w 1914 r. został powołany do służby wojskowej w armii austriackiej. Po ukończeniu oficerskiej szkoły piechoty odszedł na front jako dowódca plutonu. Mianowany w 1915 r. chorążym, a w 1916 podporucznikiem, dowodził kompanią na froncie włoskim, gdzie był trzykrotnie ranny. Od pierwszych dni listopada 1918 r. Klimecki współdziałał przy organizowaniu 16 pułku piechoty w Tarnowie. Z pułkiem tym jako porucznik i dowódca kompanii, a następnie jako kapitan i dowódca batalionu brał udział w wojnie 1919 -20 na froncie wschodnim. Po wojnie wrócił z pułkiem do Tarnowa i pełnił kolejno funkcje dowódcy kompanii i dowódcy batalionu. Mianowany w r. 1925 majorem ze starszeństwem z dnia 1 VII i po złożeniu egzaminu wstępnego do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie rozpoczął w r. 1926 studia w tej szkole, którą ukończył w r. 1928 z pierwszą lokatą. Mianowany następnie szefem sztabu 12 dyw. piechoty w Tarnopolu, pozostawał na tym stanowisku do jesieni 1930 r., kiedy został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko wykładowcy taktyki ogólnej. W r. 1931 został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dnia 1 I. W r. 1934 przeniesiony do służby liniowej na stanowisko zastępcy dowódcy 18 pułku piechoty w Skierniewicach, objął w r. 1936 dowództwo 5 pułku strzelców podhalańskich w Przemyślu. Awansowany do stopnia pułkownika w dniu 1 I 1938 r., został w tym samym roku powołany ponownie do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko kierownika II rocznika. Na tym stanowisku pozostał aż do wybuchu wojny. W ostatnich miesiącach przed rozpoczęciem działań wojennych w r. 1939 Klimecki współpracował z Oddziałem III (Operacyjnym) Sztabu Głównego w zakresie zadań specjalnych. Po wybuchu wojny Klimecki został przydzielony do Sztabu Naczelnego Wodza i pełnił służbę w składzie Oddziału III. Po kampanii 1939 r. przedostał się w listopadzie do Paryża, gdzie został powołany na stanowisko szefa Oddziału III Sztabu Naczelnego Wodza. Na tym stanowisku rozpoczął pracę nad wyszkoleniem i organizacją odtwarzanej we Francji Armii Polskiej. Równocześnie uczestniczył w badaniach nad kampanią w Polsce i opracowaniem wniosków płynących z jej doświadczeń. Wnioski te w formie specjalnego memoriału zostały złożone przez gen. W. Sikorskiego francuskiemu Naczelnemu Dowództwu. Niezależnie od tych prac Klimecki brał czynny udział w studiach nad charakterem nowoczesnej strategii i taktyki oraz w planowaniu na przyszłość. W maju 1940 r., na kilka tygodni przed upadkiem Francji, Klimecki został powołany na stanowisko Szefa Sztabu Naczelnego Wodza. W lutym 1941 r. został mianowany generałem brygady. Trzyletni okres pełnienia funkcji Szefa Sztabu wypełniony był wielką i trudną pracą nad odbudową wojska polskiego w Wielkiej Brytanii po katastrofie francuskiej. W czasie kryzysu rządowego w dniach 18 - 19 VII 1940 r. Klimecki stanął zdecydowanie po stronie gen. Sikorskiego i wraz z podpułkownikiem dyplomowanym Jerzym Krubskim i podpułkownikiem dyplomowanym Michałem Protasewiczem skłonił Augusta Zaleskiego do rezygnacji z powierzonej mu przez prezydenta Raczkiewicza misji utworzenia nowego rządu, grożąc w przeciwnym wypadku najdalej idącymi konsekwencjami ze strony wojska. Towarzysząc gen. Sikorskiemu w jego podróży inspekcyjnej na Bliski Wschód, zginął w drodze powrotnej w katastrofie lotniczej w Gibraltarze 3 VII 1943 r. Pochowany został na cmentarzu lotników polskich w Newark pod Lincoln w Anglii. Klimecki w czasie swej działalności dydaktycznej w Wyższej Szkole Wojennej był współpracownikiem wydawnictwa "Zadania Taktyczne", wydawanego przez grono wykładowców tej szkoły, w którym zamieszczał swe prace z zakresu taktyki ogólnej. W czasie wojny ogłosił w miesięczniku wojskowym "Bellona" (Londyn, 1941 nr 9) artykuł pt. Wkład Polski w drugą wojnę światową. Klimecki był żonaty ze swą kuzynką Marią Regiec. Był odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V kl., Krzyżem Walecznych oraz medalami za wojnę 1918 - 20 i za wysługę lat. Jan Ciałowicz, Polski Słownik Biograficzny, tom XII, wyd. PAN 1966-1967, s. 623, 624. —Preceding unsigned comment added by 12.53.191.4 (talk) 17:53, 20 October 2010 (UTC)[reply]

Untitled

[edit]

Removed the deletion proposal. Added references.